"...Μόνο ικετεύω...
Να δεχτείς φως -πανσέληνο έταξες σε δυο ψυχές,
στον ποιητή που αργοπεθαίνει ανοργασμικός στην πένα,
σ'έναν εαυτό -λιμοκτονεί στη συντριβή του φοβού.
Σύρε την αλυσίδα.
Πνίξε τελευταία φορά τον τρόμο,
ανέπνευσε." Amy Roussou Boukouvala

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Άνθρωπος

‎" Θυμάμαι ρώτησες τη νύχτα, το φεγγάρι.
Ενώ ματωμένο τρεμόφεγγε πάνωθε μας.
Και τ' άστρα που 'χαν κρυφτεί απ' τη θωριά μας.
Αγάπη μου, άνθρωπος τι σημαίνει;

- Καλέ μου -

Άνθρωπος είναι εκείνος που με γαμψά νύχια τρυπά τις σάπιες σάρκες,
αυτών που χρόνια προσπαθούν απελπισμένα ν' αποσυντεθούν.
Άνθρωπος είναι εκείνος που αγωνίζεται κουρελιασμένος,
παραδομένος στην τύχη να κερδίσει,
όσα κάποιοι νυχθημερόν του αρπάζουν απ' τα χέρια.

- Μη φεύγεις! Σ' αγαπώ σαν εκείνους! -

Άνθρωπος είναι εκείνος που εκλιπαρεί.
Μ' άδειες κόγχες και κομμένα δάχτυλα,
να του δοθεί επουράνια ευκαιρία.
Ν' αποδείξει πως γεννήθηκε για ένα ψέμα.
Άνθρωπος είναι εκείνος που τον σκοτώνουν κάθε ανατολή,
για ν' αναστηθεί ακάθεκτος την ερχόμενη δύση.

Καρδιά μου!
Αν όλα αυτά άνθρωπος είναι...

Εσύ τι είσαι;


- Όχι άνθρωπος.

Μόνο κουφάρι γεμάτο από στίχους.
" Amy Boukouvala

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου