"...Μόνο ικετεύω...
Να δεχτείς φως -πανσέληνο έταξες σε δυο ψυχές,
στον ποιητή που αργοπεθαίνει ανοργασμικός στην πένα,
σ'έναν εαυτό -λιμοκτονεί στη συντριβή του φοβού.
Σύρε την αλυσίδα.
Πνίξε τελευταία φορά τον τρόμο,
ανέπνευσε." Amy Roussou Boukouvala

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Αυτοβιογραφία

"Κι ομως η ζωη ισορροπουσε αμφιρροπη.
Mε ματια κλειστα ικετευσα μιαν ανατολη
ο ηλιος επαιζε κρυφτο με το φεγγαρι
αναμεσα τους ενα περιστερι ουρλιαζε νικηθηκαμε
χερι χερι βαδιζαμε στο σκοτεινο μας
παρακαλουσαμε την πηγη να σταξει λιγο αιμα
πνοη να ανθισει η αγαπη στα ακροδαχτυλα
Περσεφονης μυθος η πορεια ενος αστρου
-που ολο πεφτει-
επρεπε να ειμαι δωδεκα μηνες αφαντη
μα να που ταλαιπωρω την υπαρξη με μια μου αναπνοη
αγαπα με" Amy


Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Ένδοξοι καιροί

"Ένδοξοι έρωτες..

Επαναστάτες ονείρων.
Ρέοντες αμμόλοφοι στο χρόνο.
Ωμοί συναισθηματικώς.
Τρέχοντες ακατάπαυστων δακρύων.
Ατελείς και ανικανοποίητοι παιδιόθεν.
Σιωπηλοί και μόνοι.

Ένδοξες αγάπες..

Ανεξίτηλα χαραγμένες στην καρδιά.
Γελαστές σε δυσχερείς καιρούς.
Ανεξιχνίαστα εγκλήματα συνειδήσεως.
Περαστικές θνητές στο αιώνιο.
Ηλικιακά αγέννητες ακόμη.

Ένδοξοι όλοι τους..
Πουλημένοι σε τιμή ευκαιρίας.
Χθες.
Με αίγλη αναμνήσεων φυλαχτών,
έντυσα ολόκληρο το μάταιο.

-Ίσως αύριο ξυπνήσω.." Amy Roussou Boukouvala