"...Μόνο ικετεύω...
Να δεχτείς φως -πανσέληνο έταξες σε δυο ψυχές,
στον ποιητή που αργοπεθαίνει ανοργασμικός στην πένα,
σ'έναν εαυτό -λιμοκτονεί στη συντριβή του φοβού.
Σύρε την αλυσίδα.
Πνίξε τελευταία φορά τον τρόμο,
ανέπνευσε." Amy Roussou Boukouvala

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Ψευδαίσθηση

" - Δε ξέρω αν κάθε χτύπος αντιστοιχούσε σε ψευδαίσθηση.

Στα έγκατα της επιθυμίας που φύλαξα στον πόνο μέσα σου,
ένα κελί χωρίς παράθυρα και μια ρωγμή να συλλαβίζει το χρόνο.
Σαλεύω δήθεν απροσδιόριστα.
Ανάποδα πάντα, να με χαιρετά η σοφία μου.
Ναρκωμένη ημέρες ή αιώνες, αφουγκράζομαι δειλά.
Πώς κροταλίζει νύχτα με πανσέληνο,
εκείνη η ετερότητα που γιάτρευε το άπληστο.
Το μόνο που ξεχώρισα σαν πραγματικό στο ντελίριό μου,
είναι ο ατόφιος βρυχηθμός της μοναξιάς,
να σφαδάζει σ' αγκάθια που μάτωσαν.
Θυμάμαι ξεκάθαρα, να φτερουγίζει η ελπίδα να ζήσω,
σ' ο,τι αγάπησα κάποτε που τ' αστέρια έβρεχαν το στόμα μου.

- Και εγώ δεν άφησα σταγόνα αξόδευτη.
" Amy Boukouvala

Γυναίκα μόνη

"Μια γυναίκα μόνη..
Μήτε αγάπη να συγκρουστεί με το κενό,
μ' ένα φουστάνι δουλικό στον άνεμο,
με χέρια βουτηγμένα ίσαμε το λαιμό στο στίχο,
με μάτια δοσμένα στον έρωτα,
με χείλη στεγνά από βροχή και συναίσθημα,
μια γυναίκα μόνη από πάντα
και μια πόρτα κλειστή στο άδειο μέλλον.

Κι είν' υγρά τα σώματα και λάγνες οι σκέψεις,
όταν ηδονικά αφιερώναμε λέξεις και παράπονα
και μια φωνή ν' ακολουθεί συνθέμελα δονούμενη:
είσαι μόνη, μου λέει, και εγώ γελώ..

Μια γυναίκα μόνη..
Το θάνατο τον έκανε εραστή
και τις τύψεις κόσμημα,
είναι μόνοι οι ερωτευμένοι αγάπη μου,
και στον κόσμο τούτο συμβάσεις δε χωρούν.."Amy Roussou Boukouvala

Συγγνώμη

"Συγγνώμη.
Προσπάθησα ξέρεις..
Ν' αφεθώ άνευ ορίων,
στη πόρνη σκέψη που πίνει πάντα απ' το ποτήρι μου
και καπνίζει το τσιγάρο που μόλις άναψα.
Συγγνώμη -ακόμη μια φορά-.
Ποτάμι φόβος στις εκβολές των βημάτων σου,
γρανάζια σκουριασμένα απ' αγάπη οι υποσχέσεις,
κολλούν αδιόρατα -σε μίσησα.
Πώς απτόητος συνεχίζεις να βιάζεις την ύπαρξη?
Συγγνώμη -άλλη μία, για εμπέδωση-.
Φύτεψα στο χώμα το κουφάρι μου,
το στράγγιξα περήφανα,
σε κάτι αχ αισθαντικά,
στα σε θέλω και τα μη σου.
Συγγνώμη -για τελευταία φορά-.
Προσπάθησα ξέρεις..
Μου φάνηκε πως ίσως χρυσάνθεμα ανθίσαν,
εκεί που η ανάσα σου πριν έκλεινε τη πόρτα.
Στην υποψία πάλι κρύβομαι.
Σ'αγαπώ." Amy Roussou Boukouvala