"...Μόνο ικετεύω...
Να δεχτείς φως -πανσέληνο έταξες σε δυο ψυχές,
στον ποιητή που αργοπεθαίνει ανοργασμικός στην πένα,
σ'έναν εαυτό -λιμοκτονεί στη συντριβή του φοβού.
Σύρε την αλυσίδα.
Πνίξε τελευταία φορά τον τρόμο,
ανέπνευσε." Amy Roussou Boukouvala

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Φως - Σκοτάδι

" Τρεις φορές αγνάτευσα το σκοτάδι..
Την πρώτη έψαξα για θησαυρούς.
Για χαμόμηλα που τ' απόσταγμα τους, θα θεράπευε τον πόνο.
Την κατακρημνισμένη αγάπη που τσακίστηκε στο βήμα μας,
την επιθυμία, για περισσότερα τριαντάφυλλα στο σώμα σου.
Την δεύτερη οραματίστηκα το μέλλον.
Πώς αδιόρατα σιγομουρμούριζε ο άλλος μου εαυτός.
- Σ’ ερωτεύτηκα, σε πόθησα, σε λησμόνησα -
Πώς μαράζωσε το ηθικό σαν αντίκρισε τ' ανήθικό μας.
Την τρίτη αποκοιμήθηκα στην αγκαλιά του.
Έκλεισα τα ματόκλαδα και αφέθηκα μ' όλη την πίστη μου,
μ' όλο τ’ όνειρο ν' ακολουθεί λαχανιασμένο,
σε λιβάδια που πάνω, κάτω μου, μπλε αντίκριζα.

Τρεις φορές χάζεψα το φως.

Την πρώτη και τη δεύτερη συλλογίστηκα.
Αν είναι αλήθεια πως λούστηκα τον ήλιο.
Την τρίτη πεθύμησα πάλι το σκοτάδι μου.


Κακή συνήθεια να μη σε βλέπουν, αλλά πάντα μου άρεσε.
" Amy Boukouvala

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Πενθώ το σκοτάδι μου

" Μ' ένα σχοινί πενθώ το σκοτάδι μου.
Παρέα με το φόβο μου ελπίζω.
Στίχοι μου...
Κεραυνόπληκτοι στο χάσιμο της μέρας,
ασίγαστοι πόθοι που αιμορραγούν το καλωσόρισμα.

-Εαυτέ που παντού σε γύρεψα.

Εκεί που κανένας την απουσία δεν αντιλήφθηκε,
στο βλέμμα, το ασύμφορο της νιότης μου,
στο χάδι το τραχύ απ' την μοίρα,
σ' ότι φιλί περίσσεψε ανάπηρο, νεκρής αγάπης.

-Εαυτέ παντού σε έκλαψα.

Στο περιθώριο, όχι μονάχη.
Μαζί με τύψεις και ενοχές σε στόλισα,
με λόγια από όρκους που ξεχάστηκαν αφανείς.

- Εαυτέ με τούτο το σκοινί σε πενθώ πρόωρα -
Κάποτε και η ώρα σκυφτή θα θρηνήσει εντός μου.
" Amy Boukouvala

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Τρελή ζητά άσυλο

" Άκουσα να μουρμουρίζει ο άνεμος..
- Σε ξέχασε η αγάπη!
Ε και;
Το σώμα παρέδωσα ανεπιστρεπτί στην τρέλα μου.
Ξέρεις...
Έρωτα φτύνω που σε ζήλια γυρίζει
και σφαλίζω την κάσα μου, αφού πρώτα έχω γράψει.
Τη ζωή μου όλη σε κομμάτια ασυναρμολόγητα,
το χάος μέσα σε όρια έξω λογικής.
Είναι καλέ μου το νόημα, ιερόδουλο πλάσμα,
άπιαστο και απρόσωπο για φθηνούς σαν κι εσένα.
Ξέρεις...
Την νύχτα μου ζύγιασα όταν ακόμη την μέρα φλέρταρε,
το πάθος βάστηξα μονάχα να θυμίζει ότι υπήρξα.
Σώμα με σώμα.

Εγώ και η ποίηση λέμε πως κάποτε υπήρξε ο στίχος.

- Τώρα στα τρις κατάρατα βαδίζει μόνος -
" Amy Boukouvala

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Μεγαλώνω

" Μεγαλώνω.
Κατασπάραξα το θυμό όταν αυτός βρυχήθηκε.
Στο σθένος μιας ύπαρξης.
Της ύπαρξης που έσπειρες στο διάβα σου.
Κι έφτυσες αίμα να φυτρώσει.

Γερνάω.

Στο βήμα μιας απώλειας που ψάχνει στο σκοτάδι,
να βρει ίχνη σοφίας
Εκεί που η τρέλα πριν ζωγράφιζε.
- Σκυφτή βαδίζω -

Με μαχαίρι σκοτώνω την ώρα που τρέχει,
παρακαλά γονυπετής λίγα λεπτά η ζωή.
Κανένα σημάδι στης απουσίας το μεγάλο συναπάντημα.

- Μοιρολόγησα -
Το μίσος ηττήθηκε μπροστά σ’ έρωτα λάγνο,
γελάει σα παιδί, λερωμένα τα χέρια του με ιδρώτα.
Μόλις πριν, νέκρωσε ο πόθος.

- Κήδευσα -
Η αίσθηση ικετεύει για ' κείνη τη χαραμάδα φως,
που κάποτε της υποσχέθηκα.
Τις ρυτίδες, να βρουν μέρος να πλαγιάσουν,
δίπλα στη φούρια ενός γαμώτο.

Μη μ’ ακούς.

Μεγαλώνω.
" Amy Boukouvala

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Πίστεψε!

"Την πένα ερωτεύομαι, πίστεψε!
Τις λέξεις που ασελγούν μαζί,
αλλά και χωρίς μου την ίδια ώρα..
Τον πόνο ερωτεύομαι, πίστεψε!
Τη σάρκα σα γευτεί το λυσσαλέο,
εκεί που η τρέλα με το χαιρέκακο μπλέκει..
Τη γλώσσα που χάσκει στεγνή, πίστεψε!
Τα φιλιά του ίσως,
κάθε που σε γιατί καταλήγουν..
Την ωμή αναρχία μέσα μου, πίστεψε!
Όταν το σπαθί κραδαίνω στο φόβο
και χίλιες φορές μ'απαντά -γονάτισε!
Τον ίσκιο μου ερωτεύομαι, πίστεψε!
Το αθέατο του, την ηλιαχτίδα του,
αυτή που φυλά βαθειά στο σκοτάδι μας..
Ξεκρεμώντας εν'αστέρι..
Το τσακισμένο μου βήμα,
από το πρώτο βαλς που χορέψαμε στον ύπνο μας..
Ανελέητη πια ανατριχίλα..
Ματωμένη αγκαλιάζω ότι από πάντα με συντρόφευε.
Εμένα ερωτεύομαι, ΠΙΣΤΕΨΕ!" Amy Roussou Boukouvala

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Αλίμονο

"Καρφιά που σκούριασαν στον έρωτα,
σ'αγαπώ που σκορπίστηκαν αταλάντευτα στο είναι μας,
τη σάρκα να λιώνω στη φωτιά,
κομμάτια το σύμπαν και σκόνη στα μάτια μου
-πώς βαδίζω χωρίς φως πλάι στα χείλη μου,
χωρίς ένα χάδι να καλημερίζει πάνωθε του Δαίμονα μου?
Είναι αδυσώπητες οι λέξεις,
καυτά φιλιά στο σώμα που παραδόθηκε με λάβαρο την αγάπη,
-πόσα παραμύθια αρχίσαμε με την υπόσχεση,
μα στην άρνηση κατέληξαν πριν προλάβουμε ν'αναστηθούμε?
Αλίμονο..
Κουράστηκα τον ήλιο να υπόδεχομαι
και εκείνος να με κερνάει νύχτα στο προσκέφαλο." Amy Roussou Boukouvala

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Έγλημα και τιμωρία

"Θαύματα μη ψάξεις να κρυφτείς απόψε.
Άθικτη μέσα από φωτιές που πάντα φλόγες τύψεις ξερνάνε,
μαινόμενη να χαράζω τη σάρκα μίσος..
Εγκλημα και τιμωρία η αγάπη,
ισόβια ποινή και κάθειρξη στις φυλακές μου -χρόνια ολάκερα..
Και εκείνο το φιλήδονο στόμα,
που αποζητά κάθε τόσο την επόμενη κτηνωδία μέσα μου, μέσα σου..
Πότε άραγε θα πάψω τις σκέψεις να θυσιάζω στις λέξεις?
Οργασμούς αλλιώτικους θέλω.."Amy Roussou Boukouvala