"Την πένα ερωτεύομαι, πίστεψε!
Τις λέξεις που ασελγούν μαζί,
αλλά και χωρίς μου την ίδια ώρα..
Τον πόνο ερωτεύομαι, πίστεψε!
Τη σάρκα σα γευτεί το λυσσαλέο,
εκεί που η τρέλα με το χαιρέκακο μπλέκει..
Τη γλώσσα που χάσκει στεγνή, πίστεψε!
Τα φιλιά του ίσως,
κάθε που σε γιατί καταλήγουν..
Την ωμή αναρχία μέσα μου, πίστεψε!
Όταν το σπαθί κραδαίνω στο φόβο
και χίλιες φορές μ'απαντά -γονάτισε!
Τον ίσκιο μου ερωτεύομαι, πίστεψε!
Το αθέατο του, την ηλιαχτίδα του,
αυτή που φυλά βαθειά στο σκοτάδι μας..
Ξεκρεμώντας εν'αστέρι..
Το τσακισμένο μου βήμα,
από το πρώτο βαλς που χορέψαμε στον ύπνο μας..
Ανελέητη πια ανατριχίλα..
Ματωμένη αγκαλιάζω ότι από πάντα με συντρόφευε.
Εμένα ερωτεύομαι, ΠΙΣΤΕΨΕ!" Amy Roussou Boukouvala
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου