"...Μόνο ικετεύω...
Να δεχτείς φως -πανσέληνο έταξες σε δυο ψυχές,
στον ποιητή που αργοπεθαίνει ανοργασμικός στην πένα,
σ'έναν εαυτό -λιμοκτονεί στη συντριβή του φοβού.
Σύρε την αλυσίδα.
Πνίξε τελευταία φορά τον τρόμο,
ανέπνευσε." Amy Roussou Boukouvala

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Εστω

"Σιωπη αυτομοληθηκε στο καθρεπτισμα μας.
Οι λεξεις πανηγυρισαν την ελευθερια στον οργασμο τους.
Αυνανιζονται οι στιγμες ικανοποιώντας το χθονιο μιας και μονο ορμης,
δολοφονουν το κατεστημενο του ερωτα με το ιδιο τοξο.
Πυρποληθηκαν οι ευχες
–αυτοκτονησαν στη ματαιοτητα της αφης.
Μια στιγμη.
Σπινθηροβόλησε το δακρυ,
θυσιαστηκε ο λυγμος,
πυροβοληκε το ονειρο –νεκρο ακομη ξερναει υποσχεσεις.
Κλεινω τα ματια.
-Ποια οραση εχει απομεινει όταν οι αισθησεις ολες τρεχοντας
διεσχισαν το κορμι σου με μια ανασα;
Εστω, υπαρχω." Amy


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου