"...Μόνο ικετεύω...
Να δεχτείς φως -πανσέληνο έταξες σε δυο ψυχές,
στον ποιητή που αργοπεθαίνει ανοργασμικός στην πένα,
σ'έναν εαυτό -λιμοκτονεί στη συντριβή του φοβού.
Σύρε την αλυσίδα.
Πνίξε τελευταία φορά τον τρόμο,
ανέπνευσε." Amy Roussou Boukouvala

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Μπορείς?

‎"Ένα βλέμμα,
ασήκωτος πόθος στο προσκέφαλο της νιότης μας,

ενα χάδι,
βάναυση ανατριχίλα στα σεντόνια μας,

το χτύπο της καρδιάς που προσμένει,
που περπατά στις μύτες της ευχής μας
-μήπως και ξυπνήσει η σκέψη σου,

μιαν ανασα,
ζωή στα δάχτυλα ενός έρωτα που τέλος δεν έχει.

Ένα φιλί,
μαγεμένο ηλιοβασίλεμα στα βραχώδη όρη σου,

μιάν ανατολή,
από εκείνες που αφήσαμε στη πλώρη να λιάζεται,

μια δύση,
σαν αυτές που πάντα κλείνεις τις προτάσεις σου,

μιάν αγκαλιά,
καταφύγιο αταίριαστο στο ανυπότακτο σκηνικό σου.

Μπορείς?" Amy Roussou Boukouvala

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου