"
Άκουσα να
μουρμουρίζει ο άνεμος..
- Σε ξέχασε η αγάπη!
Ε και;
Το σώμα παρέδωσα ανεπιστρεπτί στην τρέλα μου.
Ξέρεις...
Έρωτα φτύνω που σε ζήλια γυρίζει
και σφαλίζω την κάσα μου, αφού πρώτα έχω γράψει.
Τη ζωή μου όλη σε κομμάτια ασυναρμολόγητα,
το χάος μέσα σε όρια έξω λογικής.
Είναι καλέ μου το νόημα, ιερόδουλο πλάσμα,
άπιαστο και απρόσωπο για φθηνούς σαν κι εσένα.
Ξέρεις...
Την νύχτα μου ζύγιασα όταν ακόμη την μέρα φλέρταρε,
το πάθος βάστηξα μονάχα να θυμίζει ότι υπήρξα.
Σώμα με σώμα.
Εγώ και η ποίηση λέμε πως κάποτε υπήρξε ο στίχος.
- Τώρα στα τρις κατάρατα βαδίζει μόνος -" Amy Boukouvala
- Σε ξέχασε η αγάπη!
Ε και;
Το σώμα παρέδωσα ανεπιστρεπτί στην τρέλα μου.
Ξέρεις...
Έρωτα φτύνω που σε ζήλια γυρίζει
και σφαλίζω την κάσα μου, αφού πρώτα έχω γράψει.
Τη ζωή μου όλη σε κομμάτια ασυναρμολόγητα,
το χάος μέσα σε όρια έξω λογικής.
Είναι καλέ μου το νόημα, ιερόδουλο πλάσμα,
άπιαστο και απρόσωπο για φθηνούς σαν κι εσένα.
Ξέρεις...
Την νύχτα μου ζύγιασα όταν ακόμη την μέρα φλέρταρε,
το πάθος βάστηξα μονάχα να θυμίζει ότι υπήρξα.
Σώμα με σώμα.
Εγώ και η ποίηση λέμε πως κάποτε υπήρξε ο στίχος.
- Τώρα στα τρις κατάρατα βαδίζει μόνος -" Amy Boukouvala
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου