"...Μόνο ικετεύω...
Να δεχτείς φως -πανσέληνο έταξες σε δυο ψυχές,
στον ποιητή που αργοπεθαίνει ανοργασμικός στην πένα,
σ'έναν εαυτό -λιμοκτονεί στη συντριβή του φοβού.
Σύρε την αλυσίδα.
Πνίξε τελευταία φορά τον τρόμο,
ανέπνευσε." Amy Roussou Boukouvala

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Τέσσερα

‎" Ένα, δύο, τρία, τέσσερα.
Τέσσερις εποχές ταξίδεψα γυρεύοντας.
Γέλασα με πόνο και έκλαψα με χαρά.
Εκεί που χειμώνες άνθιζαν αγάπες,
καλοκαίρια-άνεμοι θέριζαν έρωτες.
Σε τέσσερα σημεία ξαμόλησα το είναι μου.
Άνοιξα παράθυρο βορινό να δροσιστούν οι ευχές
και νότιο να ζεσταθούν τα φυλλοκάρδια μου.
Ρεύμα όμως πολύ -πάγωσε η καρδιά.
Σε τέσσερις άκρες μαρτύρησαν οι σιωπές μας.
Δίψασαν, σωριάστηκαν μα μάταια, ποτέ δεν αναστήθηκαν.
Τέσσερις τοίχους γέμισα με στίχους,
-πνίγομαι- παντού για να με θυμίζει,
πως να χωρέσει το πνεύμα σ'ένα τέτοιο κορμί?
Αγάπη μου,
τετράψυχη η γάτα που είχε την περιέργεια να δοθεί.
Αμαχητί σε μάχη σώμα με σώμα.
Τώρα τέταρτη ζωή μετρώ,
πίσω από τέσσερα κάγκελα.
Ένα, δύο, τρία, τέσσερα.
Όχι παραπάνω." Amy Roussou Boukouvala

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου