"Τίποτα δεν ρωτούσα..
Ο δισταγμός ξεφύσησε τη φυγή,
το βλέμμα καθήλωσε το παρόν στο αιώνιο.
-Πόσες φορές έχεις μετρήσει αντίστροφα?
Ξέρω ανθρώπους σαν κι εσάς που μου ‘λένε..
-Μικρή, ανόητη! Μια χούφτα ζωή χάθηκε,
που ήσουν?
Έστω και με σπασμένα φτερά,
η νύχτα έτρεξε να κρυφτεί γελώντας..
-Μα που περιφέρεται γδαρμένο το κορμί?
-Στη μέρα, στους ποταμούς σου π’ αδειάζουν αχτίδες λούζεται..
Ξέρω ανθρώπους σαν κι εσάς που μου ‘λένε..
-Ακίνητη! Για μια μόνο στιγμή..
Ανόητε..
-Και τη ψυχή που τρέχει στον κατήφορο,
πότε θα προλάβεις?
Τίποτα δεν ρωτούσα,
απ’ ανθρώπους αγέννητους, νεκρούς –ζωντανούς..
Ξέρω πολλούς σαν κι εσάς και σας λέω..
-Πόσες φορές έχεις μετρήσει αντίστροφα?
-Μάζεψε το χάος στα χέρια σου και χτίσε το άπειρο!
Ξέρω ανθρώπους σαν κι εσάς που μου ‘λένε..
-Δεν έχω ακόμα γεννηθεί, το πιστεύεις?
Κι η νύχτα έκλεισε το μάτι με νόημα.." Amy Roussou Boukouvala
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου